The Old Guard ดิ โอลด์ การ์ด (2020)

อ้าว… นี่มันหนังดีนะเฟ้ย! เฮ้ย บอกเลยว่าตอนแรกก็นึกว่าจะเป็นหนังซุปเปอร์ฮีโร่อีกเรื่องนึงที่จะมาทำให้เบื่อ แต่พอดูไปได้สักพัก โอ้ย… นี่มันไม่ใช่หนังธรรมดาเลย! เรื่องนี้เล่าเรื่องของแอนดี้ (ชาร์ลิซ เธอรอน) ที่เป็นหัวหน้าทีมนักรบโบราณที่มีความลับสุดเจ๋ง คือพวกเขา**ตายไม่ได้** อ่ะ ไม่ใช่ตายไม่ได้แบบซุปเปอร์แมน แต่เป็นแบบที่ตายแล้วฟื้นขึ้นมาใหม่ได้ เจ็บก็เจ็บ เลือดออกก็ออก แต่พอสักพักก็กลับมาสดใสเหมือนเดิม ทีมนี้มีสมาชิก 4 คน คือแอนดี้ที่อายุหลายพันปีแล้ว (เก่าแก่มากจนจำไม่ได้ว่าตัวเองเกิดเมื่อไหร่), บุกเกอร์ที่เป็นฝรั่งเศสสมัยนโปเลียน, แล้วก็นิล กับ โจ ที่เป็นคู่รักกันมาตั้งแต่สมัยครูเสด ใช่ ทั้งคู่เป็นเกย์ แต่ไม่ได้ทำมาขายน้ำตา เขาเล่าเรื่องรักของเขาได้น่ารักมาก แล้วก็มานายล์ (คิกิ เลน) มาร์รีนสาวที่เพิ่งตายไปในอัฟกานิสถาน แล้วก็… อ๊ะ ตื่นขึ้นมาอีกที ตอนแรกก็คิดว่าเป็นแค่ฝันร้าย แต่เมื่อเธอตายซ้ำตายซ้อนแล้วยังฟื้นได้อีก ก็เริ่มตระหนกว่าตัวเองเป็นอะไรไปแล้ว จุดเด่นของหนังเรื่องนี้คือมันไม่ได้แค่มาแอคชั่นแบบปล่าวๆ มันมีเรื่องราวที่ลึกซึ้งเรื่องความหมายของการมีชีวิต เวลาที่ผ่านไป และความเหงาของคนที่ต้องดูคนที่รักตายไปข้างหน้า ขณะที่ตัวเองยังอยู่ได้ต่อไป แอนดี้เคยเห็นคนที่เธอรักตายไปหมด ในขณะที่เธอยังคงอยู่ที่เดิม แต่ที่น่าสนใจคือ อมตะของพวกเขาไม่ได้ถาวร บางทีก็หายไปเฉยๆ โดยไม่รู้ว่าทำไม ทำให้เขาต้องใช้ชีวิตแบบไม่รู้ว่าวันไหนจะเป็นวันสุดท้าย ซึ่งมันก็คล้ายๆ กับเราทุกคนนั่นแหละ แล้วก็มาคนร้าย คือเมอร์ริค (แฮร์รี่ เมลลิง) นักธุรกิจที่อยากจะจับตัวพวกเขาไปทำวิจัย เพื่อหาวิธีทำให้คนอื่นอมตะได้บ้าง คิดดูสิ ใครจะไม่อยากได้ความลับนี้ แต่ปัญหาคือเขาจะทำอะไรกับพวกเขาในกระบวนการวิจัยนั้น… หนังเรื่องนี้ต่อสู้ได้สนุก อารมณ์ได้ดี แถมยังมีแนวคิดที่น่าคิดตาม ไม่ได้เป็นแค่ปึงปังแล้วจบ

แนวหนัง: แอคชั่น-แฟนตาซี-ดราม่า สำหรับคนที่ชอบซุปเปอร์ฮีโร่แต่เบื่อสูตรเดิมๆ