เฮ้ย! Inside Out (2015) นี่หนังที่เด็กดูได้ แต่ผู้ใหญ่ดูแล้วจะร้องไห้!
ฟังนะครับ จริงๆ แล้วตอนแรกก็คิดว่าจะเป็นหนังการ์ตูนเด็กๆ ธรรมดา แต่พอดูไปซักพักหนึ่ง… โอ้ย! มันซึ้งมากกกก จนต้องไปซื้อทิชชู่เพิ่ม!
เรื่องราวเป็นแบบนี้นะ มีเด็กสาวน้อยชื่อ ไรลีย์ อายุ 11 ขวบ ที่ต้องย้ายบ้านจากรัฐมินนีโซตาไปซานฟรานซิสโก และแล้วชีวิตของเธอก็เริ่มเปลี่ยนไป แต่จุดเด่นของหนังเรื่องนี้ไม่ได้อยู่ที่ตัวไรลีย์เท่าไหร่ แต่อยู่ที่ ตัวละครอารมณ์ 5 ตัว ที่อยู่ในหัวของเธอ!
มี ความสุข (Joy) สีเหลืองใสใสที่พยายามทำให้ทุกอย่างเป็นบวกตลอดเวลา ความเศร้า (Sadness) สีน้ำเงินที่ดูเศร้าๆ แต่น่ารัก ความโกรธ (Anger) สีแดงที่ระเบิดง่าย ความกลัว (Fear) สีม่วงที่ระแวงไปทุกเรื่อง และ ความรังเกียจ (Disgust) สีเขียวที่เฉียบคม พวกเขาทำงานร่วมกันในห้องควบคุมในสมองของไรลีย์
เรื่องเริ่มซับซ้อนเมื่อไรลีย์เริ่มโตขึ้น แล้วอารมณ์เก่าๆ เริ่มไม่ทำงานเหมือนเดิม จอยกับแซดเนสต้องออกผจญภัยในโลกของความทรงจำ พบกับ บิงบอง เพื่อนในจินตนาการตัวชมพูน่ารักของไรลีย์ ที่มีเรื่องราวเศร้าๆ ที่จะทำให้คุณร้องไห้แน่นอน (ไม่สปอยนะ แต่เตรียมทิชชู่ไว้ซะ!)
ที่ชอบที่สุดคือหนังเรื่องนี้อธิบายกลไกความรู้สึกของมนุษย์ได้ดีมาก ทำไมบางทีเราถึงเศร้าโดยไม่มีเหตุผล ทำไมความทรงจำดีๆ ถึงค่อยๆ จางลง ทำไมเราถึงเปลี่ยนไปเมื่อโตขึ้น และที่สำคัญที่สุด… ทำไมความเศร้าก็มีความจำเป็น
หนังเรื่องนี้ไม่ได้แค่สอนเด็กเรื่องอารมณ์ แต่มันเป็นการบำบัดจิตใจสำหรับผู้ใหญ่ด้วย โดยเฉพาะคนที่กำลังผ่านช่วงเปลี่ยนแปลงในชีวิต หรือคนที่คิดว่าความเศร้าเป็นสิ่งไม่ดี จะได้เข้าใจว่าทุกอารมณ์มีคุณค่าในตัวของมันเอง
การออกแบบตัวละครก็น่ารักมาก แต่ละอารมณ์มีบุคลิกที่ชัดเจน แอนิเมชันสวยงาม และที่สำคัญคือเนื้อเรื่องลึกซึ้งจริงๆ ไม่ใช่แค่หนังเด็กธรรมดา
ถามว่าควรดูมั้ย? ถ้าคุณเป็นคนที่:
– อยากเข้าใจตัวเองมากขึ้น
– กำลังเครียดหรือเศร้าอยู่
– มีลูกหรือน้องที่กำลังเข้าสู่วัยรุ่น
– หรือแค่อยากดูหนังที่มีทั้งความสนุกและความซึ้ง
ลองดูเถอะ! แต่เตรียมใจไว้ว่าจะได้ทั้งหัวเราะและน้ำตา และอาจจะทำให้คุณโทรหาแม่หลังดูจบก็ได้นะ
แนวหนัง: แอนิเมชันครอบครัว-จิตวิทยาเบาๆ-บำบัดจิตใจโดยไม่รู้ตัว (หรือที่เรียกสั้นๆ ว่า “การ์ตูนที่ทำให้โตขึ้น”)