Good Grief: ให้ตายเถอะความโศก (2024) – อยากให้คุณดู (แต่เตรียมทิชชู่ไว้)
เฮ้ยยย! มาบอกเล่าหนังที่ทำให้ผมนั่งดูแล้วต้องหยุดเช็ดน้ำมูกทุก 10 นาที… Good Grief หรือ ให้ตายเถอะความโศก นี่คือผลงานกำกับเรื่องแรกของ Dan Levy (ใช่แล้ว David Rose จาก Schitt’s Creek คนนั้นแหละ!) ที่ทำให้เราเห็นมุมอีโมของเขาเต็มๆ
เรื่องราวเริ่มจากงานปาร์ตี้คริสต์มาสสุดหรูของ Marc (Dan Levy) กับสามี Oliver (Luke Evans) นักเขียนชื่อดังที่หนังสือเขาขายดีระเบิดเหมือน Hunger Games แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นงาน Oliver เสียชีวิตจากอุบัติเหตุในคืนนั้น ทิ้งให้ Marc กับความเศร้าโศกที่เขาไม่รู้จะรับมือยังไง
แล้วจุดเปลี่ยนก็มาถึง ปีหลังจากที่ Oliver ตาย Marc เก็บกำลังใจเปิดการ์ดคริสต์มาสที่ส่งมาเมื่อปีก่อน และบูม! ข้างในคือจดหมายสารภาพว่า Oliver มีคนรักคนอื่น! ยังไม่พอ เขายังมีอพาร์ตเมนต์ลับในปารีสที่เตรียมไว้อยู่กับคนรักใหม่อีกต่างหาก!
นี่มันคือจุดที่ความโศกเศร้าผสมกับความโกรธและความรู้สึกถูกหักหลัง ทำให้ Marc ตัดสินใจพาเพื่อนสนิทสองคน Sophie (Ruth Negga) กับ Thomas (Himesh Patel) ไปเที่ยวปารีสเพื่อขุดคุ้ยความจริงและรื้อฟื้นตัวเอง
ที่เจ๋งคือหนังเรื่องนี้ไม่ได้เป็นแค่เรื่องเศร้าๆ ธรรมดา แต่เป็นการผสมผสานระหว่างความตลกขบขันกับความเศร้าซึ้ง ที่ทำให้คุณหัวเราะและร้องไห้ไปพร้อมๆ กัน มันเหมือนกับ Schitt’s Creek แต่เจือด้วยอารมณ์หนักใจลึกซึ้งกว่ามาก
ส่วนการแสดงของ Dan Levy ในบท Marc นี่โครตประทับใจ คุณจะได้เห็นการแสดงที่เสมือนจริงของคนที่กำลังเผชิญกับความสูญเสีย ความรู้สึกผิด และการค้นหาตัวตนใหม่ พร้อมกับฉากในปารีสที่สวยปิ๊งมาก ๆ
จุดเด่นอีกอย่างคือความจริงใจของเรื่องราว Dan Levy เขียนบทมาจากประสบการณ์การสูญเสียยายของเขาเอง ทำให้ทุกอารมณ์ในหนังรู้สึกแท้จริงไม่ฟอร์ซ
โดยรวมแล้วนี่คือหนังที่จะทำให้คุณคิดถึงความรัก มิตรภาพ และการยอมรับในสิ่งที่เสียไป แถมยังได้ชมปารีสสวยๆ ไปด้วย ถ้าคุณชอบหนังที่ทำให้รู้สึกดีแบบซึ้งๆ แต่ไม่หนักจนเกินไป นี่คือคำตอบ!
แนวหนัง: ดราม่าโรแมนติก-คอมเมดี้, เรื่องราวชีวิต, LGBTQ+