ล่าเสือป่า: บทเรียนแห่งสัญญาณ่า กับไอ้เหี้ยในโลกแกนก์สเตอร์
เมื่อภาพยนตร์อาชญากรรมฝรั่งเศสพูดถึงความจงรักภักดี มันมักจะไม่ใช่เรื่องของความดีงาม แต่เป็นเรื่องของหลักการที่บิดเบี้ยวในโลกที่ไม่มีกฎหมายคุ้มครอง Hunting with Tigers (2024) หรือ Tigres et Hyènes ภาพยนตร์ของผู้กำกับ Jérémie Guez เปิดด้วยข้อความจากปรัชญา Arthur Schopenhauer: “เมื่อเผชิญกับความโหดร้ายไร้ความปรานี มนุษย์จะไม่ยอมแพ้ต่อเสือหรือไฮยีน่า” ประโยคนี้อาจฟังดูเป็นแรงบันดาลใจ แต่ในบริบทของหนังเรื่องนี้ กลับกลายเป็นคำถามว่าใครคือเสือ และใครคือไฮยีน่า
เรื่องราวของ Malik หนุ่มพาริเซียนผู้ค้นพบว่าพ่อเลี้ยง Serge นักปล้นธนาคารชื่อดังถูกจับ และการที่ทนายความ Iris เสนอข้อแลกเปลี่ยน: ทำปล้นที่อันตรายเพื่อแลกกับเสรีภาพของคนที่เขารัก ไม่ได้เป็นแค่เรื่องของการเลือกระหว่างถูกผิด แต่เป็นการทดสอบว่าเมื่อถูกผลักไปอยู่ในมุมแคบที่สุด มนุษย์จะเลือกยึดมั่นในหลักการอะไร ความรักหรือหลักศีลธรรม ครอบครัวหรือกฎหมาย
Jérémie Guez ผู้อยู่เบื้องหลังซีรีส์ BRI พยายามสร้างบรรยากาศแบบฟิล์มนัวร์ฝรั่งเศสที่มีเอกลักษณ์ เขาใช้ความเร็วในการเล่าเรื่องและฉากแอ็คชั่นที่คล่องแคล่ว ผสานกับการสร้างตัวละครที่มีมืออาชีพ แต่ไม่ปราศจากอารมณ์ความรู้สึก สิ่งที่น่าสนใจคือการที่ภาพยนตร์เลือกที่จะไม่ทำให้ตัวละครกลายเป็นฮีโร่หรือผู้ร้ายอย่างเด็ดขาด แต่เป็นมนุษย์ที่ต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่บีบคั้น และเลือกทำในสิ่งที่พวกเขาเชื่อว่าถูกต้อง
แม้ว่าภาพยนตร์จะถูกเปรียบเทียบกับผลงานคลาสสิกอย่าง Heat และถูกวิจารณ์ในเรื่องของตอนจบที่ไม่ค่อยน่าพอใจ แต่ Hunting with Tigers ยังคงเป็นตัวอย่างที่น่าสนใจของภาพยนตร์อาชญากรรมฝรั่งเศสร่วมสมัย ที่พยายามค้นหาความหมายของความภักดีและครอบครัวในโลกที่เต็มไปด้วยความรุนแรง มันเป็นเรื่องราวที่ถามว่า เมื่อทุกอย่างพังทลาย สิ่งสุดท้ายที่เราจะยึดมั่นคืออะไร และมันคุ้มค่าพอที่จะเสี่ยงชีวิตเพื่อมันหรือไม่