Maareesan (2025): การเดินทางไม่รู้ลืม – มินิบทความเล่าเรื่องเบื้องหลังความคิด
ในยุคที่สังคมมองผู้สูงอายุเป็นเพียงภาระ และคนชั่วถูกตีตราว่าไม่มีทางแก้ไข “Maareesan” มาเสนอมุมมองที่แตกต่าง ผ่านการเดินทางของ Dhaya นักขโมยตัวเล็กๆ และ Velayudham ชายชราที่ดูเหมือนจะป่วยเป็นอัลไซเมอร์ แต่แท้จริงแล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้เล่าเรื่องการเดินทางธรรมดาๆ หรือเรื่องราวของผู้ป่วยทั่วไป แต่เป็นการตั้งคำถามสำคัญเกี่ยวกับความทรงจำ ความยุติธรรม และพลังของการให้อภัย
ความยอดเยี่ยมของ “Maareesan” อยู่ที่การใช้ความจำเสื่อมเป็นทั้งหน้ากากและเครื่องมือในการเล่าเรื่อง Velayudham ที่แสดงโดย Vadivelu ไม่ได้เป็นเพียงผู้ป่วยที่น่าสงสาร แต่กลายเป็นตัวละครที่ซับซ้อน ผู้ใช้ความสับสนเป็นเกราะป้องกัน เพื่อดำเนินแผนการแก้แค้นที่คิดมานาน การที่เขาแกล้งทำเป็นลืมเป็นการสะท้อนถึงสภาพสังคมที่มักมองข้ามคนชรา ทำให้พวกเขากลายเป็น “มนุษย์ล่องหน” ที่สามารถเคลื่นไหวได้โดยไม่ถูกสงสัย
ภาพยนตร์เรื่องนี้ตั้งคำถามที่ทรงพลังว่า เมื่อระบบยุติธรรมล้มเหลว ความยุติธรรมส่วนบุคคลจะถูกต้องหรือไม่ การที่ Velayudham เลือกที่จะเป็น vigilante หลังจากที่ภรรยาของเขาฆ่าตัวตายเพราะไม่สามารถต่อสู้กับผู้ที่ละเมิดเด็กได้ เป็นการสะท้อนถึงความไร้อำนาจของผู้คนธรรมดาต่อหน้าอำนาจและความไม่เป็นธรรม แต่สิ่งที่น่าสนใจคือ การที่ Dhaya จากคนที่คิดแต่จะหาประโยชน์กลับมาปกป้องผู้อื่น แสดงให้เห็นว่าความดีนั้นสามารถเกิดขึ้นได้แม้ในหัวใจที่เคยแข็งกร้าว
สิ่งที่ทำให้ “Maareesan” แตกต่างจากหนังแนว road trip ทั่วไปคือการใช้การเดินทางเป็นการเปรียบเทียบชีวิต คนหนึ่งไม่มีอนาคต อีกคนมองไม่เห็นอดีต ทั้งคู่พยายามใช้ชีวิตในปัจจุบัน แต่เมื่อความจริงเริ่มเผยออกมา พวกเขากลับพบว่าทั้งอดีตและอนาคตล้วนเชื่อมโยงกันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ การที่ Vela เลือกรับผิดแทน Dhaya ในตอนจบเป็นการแสดงออกถึงความรักแบบพ่อลูกที่เกิดขึ้นระหว่างทาง และเป็นการให้โอกาสคนรุ่นใหม่ที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิต
แนวหนัง: ดราม่า-ระทึกขวัญ-คอมเมดี้