เมื่อศรัทธากลายเป็นสินค้า: เบื้องหลังความคิดของ “เดอะ สโตน พระแท้ คนเก๊”
ในสังคมไทยที่ความเชื่อและศรัทธาผูกพันกับชีวิt้าประจำวันอย่างลึกซึ้ง เดอะ สโตน พระแท้ คนเก๊ (2025) เป็นภาพยนตร์ที่กล้าเจาะลึกไปถึงจุดที่อ่อนไหวที่สุดของสังคม คือการที่ความศักดิ์สิทธิ์สามารถถูกบิดเบือนให้กลายเป็นเครื่องมือในการหาประโยชน์ เรื่องราวของ “เอก” ที่ต้องนำพระเครื่องของพ่อไปขาย เพื่อหาเงินมารักษาโรค ไม่ได้เป็นเพียงแค่การเล่าเรื่องเกี่ยวกับการค้าขายพระเครื่อง แต่เป็นการสะท้อนถึงภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของคนที่ติดอยู่ระหว่างความจำเป็นทางเศรษฐกิจกับความเชื่อทางจิตวิญญาณ
สิ่งที่น่าสนใจคือการที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้มองพระเครื่องเป็นเพียงแค่วัตถุ แต่มองเป็นสัญลักษณ์ของความหวัง ความเชื่อ และบางครั้งก็เป็นความหลอกลวง “พระสมเด็จ” ที่หายไปจากวงการกว่า 30 ปี กลายเป็นตัวแทนของสิ่งที่ทุกคนต่างเฝ้าตามหา ไม่เพียงเพราะมูลค่าทางเศรษฐกิจ แต่เพราะมันเป็นสัญลักษณ์ของความ “แท้” ในโลกที่เต็มไปด้วยความเก๊ การที่เซียนพระแต่ละคนพยายามแย่งชิงมันมา ไม่ได้แสดงถึงความโลภเพียงอย่างเดียว แต่ยังสะท้อนถึงความกระหายที่จะเป็นเจ้าของสิ่งที่ “แท้” ในยุคสมัยที่ความจริงและความเท็จเริ่นพร่ามัว
การที่ผู้กำกับเลือกใช้วงการพระเครื่องเป็นฉากหลัง ไม่ได้เป็นเพียงแค่การสร้างความแปลกใหม่ แต่เป็นการเลือกพื้นที่ที่ความเชื่อและการพาณิชย์มาบรรจบกัน ที่ซึ่งคำว่า “ศรัทธา” สามารถถูกซื้อขายได้ด้วยเงิน และคำว่า “พระแท้” กลายเป็นสินค้าที่มีราคา ภาพยนตร์เรื่องนี้จึงเป็นมากกว่าเรื่องราวของการตามล่าพระเครื่อง แต่เป็นการตั้งคำถามถึงว่า เมื่อไหร่ที่ความศักดิ์สิทธิ์จะสูญเสียความหมายไป เมื่อมันถูกนำมาชั่งด้วยเงินทอง
ในท้ายที่สุด “เดอะ สโตน พระแท้ คนเก๊” ไม่ได้พยายามตัดสินว่าพระเครื่องแท้หรือเก๊ แต่พยายามตั้งคำถามที่ลึกซึ้งกว่านั้น คือ อะไรคือสิ่งที่ “แท้” ในชีวิตของเรา และเราจะรักษาความ “แท้” นั้นไว้ได้อย่างไร ในโลกที่ทุกอย่างสามารถถูกปลอมแปลงได้ ภาพยนตร์เรื่องนี้จึงเป็นเสมือนกระจกที่ส่องให้เห็นว่า บางครั้งความจริงที่เราตามหา อาจจะไม่ได้อยู่ในสิ่งของ แต่อยู่ในความตั้งใจและความจริงใจของหัวใจเราเอง
แนวหนัง: ระทึกขวัญ/ดราม่า/อาชญากรรม