Alma and the Wolf (2025)
ขายเพื่อนที่ยังลังเลจะกดดู

คุณคือ Deputy Ren Accord (Ethan Embry) — พ่อหมาดร็อก กำลังงมชีวิตอยู่ในตะกอนความรู้สึกผิดและแอลกอฮอล์ หลังถูกเรียกไปสอบสวนคืนหนึ่งเจอ Alma (Li Jun Li) ในสภาพเลือดท่วม หอบลูกหมาตายมาแถมบอกว่านี่ “หมาป่าทำ” Ren เลยต้องหยิบคดีที่ดูแล้วเหมือนเรื่องเพ้อเจ้อ มาตรวจสอบให้มันจบ ๆ ไป…ใช่มั้ย?

แต่ไงล่ะ วันรุ่งขึ้น ลูกชายของเขาหายตัวไปเฉย ๆ เหตุการณ์เลือด ถามหา แผลลึกลับ ป่าหมอกริมชายฝั่ง Oregon เริ่มเล่นตลกกับหัวสมองว่ามีอะไร “มากกว่า” เรื่องหมาป่าปกติ มันคือพลังจิตหลอน? ฝันร้ายที่กลายเป็นความจริง? หรือปมสิ่งที่เราไม่รู้แต่รู้สึก…
Alma and the Wolf ไม่ใช่แค่หนังหมาป่าธรรมดา มันคือ psychological horror mystery แบบลึก ๆ ที่จะทำให้คุณสงสัยว่า “อะไรวะ นี่โลกจริงหรือจิตหลุด?”

หนังเปิดมาด้วยบรรยากาศลึกลับจับขั้วหัวใจตั้งแต่ 10 นาทีแรก ใครที่ชอบอารมณ์แบบ The Witch หรือ The Wicker Man จะอินมาก เพราะมันใช้ความเงียบ ความหวาดระแวง และแสงเงา สร้างความกลัวแบบคลืบคลาน ไม่ใช่แค่ตุ้งแช่

Ethan Embry เล่นดีแบบหม่นสุดในบทพ่อที่ชีวิตพัง เขาไม่ได้แค่ตามหาลูก แต่เหมือนกำลังขุดตัวเองจากหลุมอดีต ทั้งเรื่องที่เคยเป็นนักเบสบอลดาวรุ่งแต่ชีวิตพังไม่เป็นท่า กลายเป็นพ่อที่ไม่รู้จะกู้ความเชื่อใจลูกยังไง มันบาด มันเจ็บ แต่มันดึงให้เราอยากรู้ว่าจะทำยังไงต่อ

กลางเรื่องไปถึงท้าย หนังเริ่มหลุดโลกแบบอินดี้ — มีหมาป่าเดินสองขา เอฟเฟกต์ดู low-budget แต่ตั้งใจให้มันหลอนแบบ “แปลกแต่ใช่” มีกลิ่นหนัง cult อยู่เงียบ ๆ และความ surreal ที่อาจทำให้คุณนั่งนิ่งหลังเครดิตจบไปสักพัก ไม่แน่ใจว่ารู้สึกอะไร แค่รู้ว่า “มันยังอยู่ในหัว”

พูดแบบเพื่อนก็คือ… “ดูเหอะ อย่าข้าม เดี๋ยวคุยกับใครไม่รู้เรื่อง”

แนวหนัง: Psychological Horror Mystery, Folk Horror, Indie Thriller