เมื่อตัวตนกลายเป็นหน้ากาก: ปรัชญาแห่งการแลกเปลี่ยนใน Face/Off (1997)
ในยุคที่เทคโนโลยีเริ่มทำให้เราตั้งคำถามว่า “ตัวตนที่แท้จริงคืออะไร” จอห์น วู ผู้กำกับชาวฮ่องกงผู้โด่งดังด้วยแอ็กชันสไตล์ฮีโร่อิก ได้นำเสนอผลงานที่เปี่ยมไปด้วยปรัชญาลึกซึ้งผ่าน Face/Off สลับหน้าล่าล้างนรก หนังแอ็กชันที่แฝงไปด้วยการสำรวจเรื่องอัตลักษณ์และความเป็นมนุษย์อย่างไม่เหมือนใคร
หัวใจสำคัญของเรื่องไม่ใช่การไล่ล่าระหว่างเจ้าหน้าที่ FBI ฌอน อาร์เชอร์ (จอห์น ทราโวลต้า) กับนักฆ่าโหดเหี้ยม แคสเตอร์ ทรอย (นิโคลัส เคจ) เพียงเท่านั้น แต่คือการตั้งคำถามว่า เมื่อเราสลับหน้าตากัน เราจะยังคงเป็นตัวเราเองได้หรือไม่? การผ่าตัดสลับใบหน้าที่เป็นไปได้เพียงในจินตนaการ กลายเป็นอุปกรณ์เชิงสัญลักษณ์ที่ทำให้เราได้เห็นว่า “ตัวตน” อาจไม่ได้ถูกกำหนดโดยรูปร่างหน้าตา แต่อยู่ที่จิตวิญญาณ
สิ่งที่น่าทึ่งคือการที่ทั้งสองนักแสดงนำต้องแสดงเป็นตัวละครของกันและกัน ทราโวลต้าต้องแสดงเป็น “แคสเตอร์ในร่างอาร์เชอร์” ขณะที่เคจต้องเป็น “อาร์เชอร์ในร่างแคสเตอร์” การแสดงแบบนี้เป็นการท้าทายระดับสูงสุด เพราะนักแสดงต้องรักษาเอกลักษณ์ของตัวละครต้นฉบับไว้ แต่ในขณะเดียวกันต้องแสดงให้เห็นว่าพวกเขาเป็นคนอื่น ผลลัพธ์ที่ได้คือการแสดงที่ซับซ้อนและลึกซึ้งเป็นพิเศษ
การนำเสนอธีมเรื่อง “ครอบครัว” ในมุมมองที่แตกต่าง เมื่ออาร์เชอร์ในร่างของแคสเตอร์ต้องใช้ชีวิตกับครอบครัวของศัตรู และแคสเตอร์ในร่างของอาร์เชอร์กลับไปอยู่กับครอบครัวของฮีโร่ ทำให้เราได้เห็นว่าความรักและความผูกพันอาจเหนือกว่ารูปร่างหน้าตา นี่คือการสำรวจความหมายของ “พ่อ” “สามี” และ “ครอบครัว” ในระดับที่ลึกซึ้งมาก
Face/Off ไม่เพียงแค่เป็นหนังแอ็กชันสุดมันส์ แต่เป็นบทกวีเรื่องตัวตนที่ถูกห่อหุ้มด้วยแอ็กชันระเบิดและลูกกระสุนที่บินข้ามหน้าจอ จอห์น วู ได้พิสูจน์ให้เห็นว่าหนังแอ็กชันสามารถทำให้เราคิดได้เช่นเดียวกับที่ทำให้เราตื่นเต้น
แนวหนัง: แอ็กชัน ระทึกขวัญ ไซไฟ