ตามหารามลี: เมื่อตำนานต้องมาหาใครสักคน
Finding Ramlee (2025) ตามหารามลี ไม่ใช่แค่หนังเกี่ยวกับการเลียนแบบดาราดัง แต่เป็นการเจาะลึกถึงความหมายของ “ตำนาน” ในยุคที่ความทรงจำเริ่มเลือนหาย กำกับโดยเมกัต ชาริซาล หนังเรื่องนี้พาเราย้อนกลับไปสู่กัวลาลัมเปอร์ยุค 70 ที่เต็มไปด้วยสีสันและความหวาน แต่แฝงไปด้วยความขมขื่นของศิลปินที่ถูกลืม
เรื่องราวของซาการิยา (โทนี่ ยูซอฟ) นักแสดงขนานแท้ที่หาเลี้ยงชีพด้วยการเลียนแบบ พี รามลี ตำนานภาพยนตร์มาเลเซียที่เพิ่งเสียชีวิตไปเมื่อ 4 ปีก่อน สะท้อนให้เห็นถึงคำถามใหญ่ที่ว่า: เมื่อไอคอนล่วงลับไป ใครจะเป็นคนรักษาความทรงจำเอาไว้? เมื่อยุซุฟ (โจรเงิน) เสนอข้อตกลง ให้เขาไปปลอมตัวเป็นรามลีเพื่อไปเล่นให้น้องสาวที่เชื่อว่าตัวเองยังคงอยู่ในยุค 50 ดู ข้อตกลงนี้กลายเป็นมากกว่าการหาเงินใช้หนี้ แต่เป็นการเดินทางสู่ความเข้าใจในตัวตนที่แท้จริง
ผู้กำกับใช้บรรยากาศยุค 70 ที่เปี่ยมไปด้วยแฟชั่นสีสันสดใส รถคลาสสิค และเสียงดนตรีที่ชวนให้หลงใหล มาเป็นฉากหลังของการสำรวจธีมลึกซึ้งเกี่ยวกับการจำลองและความจริง ระหว่างการเป็นคนอื่นและการเป็นตัวเอง ไซตัน (น้องสาวของยุซุฟ) ที่อยู่ในโลกของความทรงจำปี 50 กลายเป็นกระจกที่สะท้อนให้เห็นว่า บางครั้งการปฏิเสธความเป็นจริงอาจเป็นทางเลือกที่อ่อนโยนกว่าการเผชิญหน้ากับโลกที่เปลี่ยนแปลงไป
หนังเรื่องนี้ตั้งคำถามอันลึกซึ้งว่า ความเป็นศิลปินคืออะไร และเมื่อไหร่ที่การเลียนแบบจะกลายเป็นศิลปะในตัวของมันเอง? ซาการิยาอาจเป็นเพียงนักเลียนแบบ แต่ในการแสดงของเขาก็มีความจริงใจและความรักที่มีต่อศิลปะของรามลี ซึ่งบางทีอาจล้ำค่ากว่าตัวต้นฉบับเสียอีก
แนวหนัง: ดราม่า-คอมเมดี้ย้อนยุค ที่ผสมผสานความเศร้าและความหวานในโทนเดียวกัน