กำลังลังเลอยู่รึเปล่าว่าจะดู Kryptic ดีมั้ย? ให้ฉันเล่าแบบเพื่อนจริงจังแต่ไม่เว่อร์:

Kay หญิงสาวที่ตื่นขึ้นมากลางป่า ใส่แจ็กเก็ตสีชมพู แต่จำอะไรไม่ได้เลย นอกจากความรู้สึกไม่ใช่ตัวเอง เธอกลับมาพร้อมกับความเชื่อมโยงแปลก ๆ กับ Barb Valentine นักล่าปีศาจที่หายตัวไปเมื่อหลายปี ก่อนหน้า—เหมือนทั้งสองชีวิตถักทอเข้าด้วยกัน อย่างกับเธอได้บท Barb มาใส่ และใครบางคน… หรือบางสิ่ง? กำลังตามหาดวงวิญญาณนั้น

การตามรอย Barb พา Kay บุกเข้าไปในเส้นทางที่ไม่ธรรมดา—ลุ่มหลงระหว่างความจริงและภาพหลอน เดินผ่านป่าที่เงียบเชียบ ความคืบหน้าช้าแต่ชวนสงสัย และเสียงหายใจเบา ๆ ของสิ่งที่อาจไม่ใช่มนุษย์ พอหนังเข้าครึ่งเรื่องภาพมันเริ่มเยิ้ม—literal slime, ooze, สายเลือด เนื้อเยื่อชนิดแปลกประหลาดที่ทำให้รู้สึกว่า “นี้คือ body horror ที่แทรกอยู่ในความฝัน”

Chloe Pirrie ทำงานหนัก ถ่ายทอดสองบุคลิก Kay และ Barb ด้วยความเปราะบางที่ทำให้เราถามตัวเองว่ามันจริงแค่ไหน ความคลุมเครือของตัวละครคือจิ๊กซอว์ที่ชวนให้เราเดาต่อว่าตกลง Sooka หรือความทรงจำที่หายไปคืออะไรกันแน่

ในภาพรวม ถ้าเธอชอบหนังที่มีบิดลึกลับ มี goopy body horror และธีมเรื่องตัวตน/อัตลักษณ์ที่สอดแทรกใน road trip ที่ไม่ธรรมดา Kryptic คือหนังที่ “ควรดู” อย่างแรง มันไม่ใช่แค่ monster movie หรือหนังจิตวิทยา มันคือ trip แบบ ambiguous ที่เราอาจต้องลืมตัวว่าเรามาดูหนังเรื่องอะไร

แนวหนัง: Sci‑Fi Horror / Mystery / Psychological Thriller / Body Horror / Road Movie