เมื่อสงครามข้ามยุคกลายเป็นเรื่องส่วนตัว: เบื้องหลังความคิดของ “Millennial Hunter” (2023)
ในยุคที่หัวข้อข่าวประกาศว่า “คนรุ่นมิลเลนเนียลฆ่าอุตสาหกรรมกอล์ฟ” หรือ “กิจการขายมายองเนสล้มละลายเพราะเด็กยุคใหม่” ภาพยนตร์อนิเมชั่นเรื่อง “Millennial Hunter” สร้างสรรค์โดย Sam Taggart กลับมาล้อเลียนปรากฏการณ์ “สงครามข้ามยุค” ที่เกิดขึ้นจริงในสังคมด้วยวิธีที่โหดร้ายและตลกขบขันไปพร้อมกัน ผ่านเรื่องราวของ John (พากย์โดย Chris Parnell) ชายวัย 60 ที่กลายเป็นฆาตกรต่อเนื่องหลังจากสูญเสียภรรยาและลูกชายเพราะสิ่งที่เขาเชื่อว่าเป็น “วัฒนธรรมชั่วร้ายของคนรุ่นมิลเลนเนียล”
แทนที่จะเป็นเพียงการล้อเลียนแบบผิวเผิน ผู้สร้างได้ใช้ความรุนแรงที่เกินจริงและอารมณ์ขันสีดำเป็นเครื่องมือในการสะท้อนความขัดแย้งระหว่างคนคนต่างรุ่นที่เกิดขึ้นจริง หนังไม่ได้พยายามหาข้อสรุปว่าฝ่ายไหนถูกหรือผิด แต่กลับเปิดเผยให้เห็นว่าการตีตราและมองผู้อื่นแบบเหมารวมนั้นนำไปสู่ความเข้าใจผิดที่อันตราย John ไม่ได้เป็นเพียงตัวแทนของ “บูมเมอร์โกรธแค้น” แต่เป็นคนที่รู้สึกถูกโลกทิ้งไว้ข้างหลังและไม่เข้าใจการเปลี่ยนแปลง
สิ่งที่น่าสนใจคือการที่หนังเรื่องนี้ไม่ได้เลือกข้างใครโดยเฉพาะ แม้แต่คนรุ่นมิลเลนเนียลเองก็ถูกนำเสนอในแง่มุมที่หลากหลาย ทั้งผู้ที่มีปัญหาจริงอย่าง Jak-E Wak-E อินฟลูเอนเซอร์ที่ฆ่าคนเพื่อคอนเทนต์ และผู้ที่เป็นเหยื่อของการมองโลกแบบแบ่งแยก ภาพยนตร์ใช้ความยาวเพียง 70 นาทีในการสร้างมุมมองที่ว่าทุกยุคสมัยมีทั้งคนดีและคนไม่ดี และปัญหาที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่การเกิดในช่วงเวลาไหน แต่อยู่ที่การปฏิเสธที่จะเข้าใจกัน
ท้ายที่สุดแล้ว “Millennial Hunter” เป็นมากกว่าการเอาฮาจากความแตกต่างระหว่างยุค แต่เป็นการเตือนใจอย่างขบขันว่าเมื่อเราปล่อยให้ความไม่เข้าใจกลายเป็นความเกลียดชัง มันจะนำไปสู่วงจรแห่งการแก้แค้นที่ไม่มีที่สิ้นสุด และในโลกแห่งความเป็นจริง เราทุกคนต่างก็เป็นเหยื่อของการแบ่งแยกนี้
แนวหนัง: แอ็คชั่น-คอมเมดี้, อนิเมชั่นผู้ใหญ่, ดาร์คคอมเมดี้