Robot No. 8 (2023) หุ่นยนต์หมายเลข 8 – เอาจริงนะ อยากให้ไปดู!

เฮ้ย ฟังนะ ปกติเรื่องหุ่นยนต์เราก็ไม่ค่อยแตะ เพราะคิดว่าคงเป็นแบบที่เห็นแล้วก็เดาได้ว่าเจ้าเหล็กจะมาทำลายโลก หรือไม่ก็หุ่นยนต์สู้กันปังๆ แล้วระเบิดกระจาย แต่ Robot No. 8 มันไม่ใช่แบบนั้น อ่ะ! เรื่องนี้เล่าเรื่องของเด็กสาวชื่อเสียวเข่อ ที่เห็นพ่อตัวเองถูกหุ่นยนต์โจมตี แล้วก็หายไปแบบไม่รู้เป็นตายเป็นอยู่ ปกติถ้าเป็นหนังอื่น ลูกก็คงต้องออกเดินทางไปหาพ่อแบบเศร้าๆ ใช้เวลา 2 ชั่วโมงหาก่อนเจอ แต่นี่เปล่านะ เพราะพ่อเขา… กลับมาเป็นหุ่นยนต์หมายเลข 8 เอง! อันนี้คือจุดที่เราอยากให้คนดูเองนะ ว่าเขาจะจัดการกับสถานการณ์แบบนี้ยังไง เพราะลูกต้องยอมรับหรือเปล่าว่าหุ่นยนต์ที่อยู่ตรงหน้า “คือพ่อของเขาจริงๆ” หรือว่ามันแค่เป็นเครื่องจักรที่มีความทรงจำของพ่อ? เอาจริงๆ นะ คำถามนี้มันหนักมาก ถ้าเป็นเรา เราคงงงเหมือนเด็กนี่แหละ ไฮไลท์ของเรื่องคือความสัมพันธ์ระหว่างลูกกับ “พ่อหุ่นยนต์” ที่พัฒนาไปแบบไม่คาดคิด บอกเลยว่าดูแล้วใจหายไปกับฉากบางฉาก เพราะมันทำให้เราคิดได้ว่า “รัก” มันจริงๆ แล้วคืออะไร ความทรงจำรึ ร่างกายรึ หรือจิตวิญญาณ? ที่ชอบคือหนังเรื่องนี้ไม่ได้ใช้ CGI แบบโอเวอร์ จนดูปลอมๆ แต่เน้นไปที่เรื่องราวความรู้สึก และการเดินทางของตัวละครมากกว่า ดูง่าย ไม่เครียด แต่กินใจเอาเรื่อง โดยเฉพาะคนที่มีปัญหาครอบครัว หรือเคยสูญเสียคนสำคัญ อาจจะซึ้งถึงกับร้องไห้เลยนะ
ส่วนตอนจบ… เอางี้ เราจะไม่บอกหรอก เพราะถ้าบอกไปแล้ว เพื่อนจะด่าเราแน่นอน แต่ที่บอกได้คือ มันไม่ใช่แฮปปี้เอนดิ้งแบบง่ายๆ ที่เดาได้ และมันจะทำให้เรานึกถึงคนที่เรารักแน่นอน
ความยาว: 79 นาที (ดูเร็วมาก ไม่น่าเบื่อ)
แนวหนัง: ไซไฟ-ดราม่า-ครอบครัว แบบรักใคร่เหน็บหนาว | แนวอารมณ์: เศร้าซาบซึ้งแต่อบอุ่น